Κοιτώντας αυτή τη φωτογραφία, «κάτι» μου έκανε…
Δεν ήξερα τι ήταν…
Στην αρχή θαύμασα τον άντρα… ομολογώ ότι μου έβγαζε το «αρσενικό» στοιχείο του έντονα. Όμορφα χαρακτηριστικά, γωνίες στο πρόσωπο, αποφασισμένο βλέμμα, σταθερή στάση σώματος, δυνατά μπράτσα που μου βγάζουν αντίστοιχα δυνατές κινήσεις, ρυτίδες που μου δηλώνουν «σκιές» που έχουν αντιμετωπιστεί και πόνοι που έχουν χαραχτεί… κάστα αρχηγού…. και ταυτόχρονα, λεπτεπίλεπτα δάχτυλα που μου βγάζουν ευαισθησία. Νέος ηλικιακά, όχι όμως τόσο πολύ για να έχει αφέλεια, όσο σπιρτάδα. Ώριμος μεν, με εμπειρίες… που ακόμα είναι στη διαδρομή της εξέλιξής του. Ίσως να αναζητά κάτι ακόμα…
Στην πορεία παρατήρησα και την παρέα του.. το υπερήφανο άλογο του. Περίπου στην ίδια, αντίστοιχη ηλικία, όμως με διαφορά. Στα ίδια χρώματα με εκείνον. Κοιτάει στα μάτια (σε αντίθεση με το αφεντικό του που «ψάχνει» κάτι). Πιο ήρεμο. Νεαρότερο και ίσως πιο τολμηρό, λόγω της άγνοιας κινδύνου. Θέλει να τρέξει, όμως το κρατά –χαλιναγωγεί- το αφεντικό του. Ξέρει πως ναι μεν είμαι ελεύθερο, αλλά μαζί με κάποιον. Νιώθει πως τον φροντίζει κάποιος, παρότι δεν θα τον είχε ανάγκη. Όμως, ναι θέλει να είναι παρέα.
Οι δυο μαζί πορεύονται παρέα.
Μια ασυνείδητη παραδοχή πως είναι μαζί. Δεν είναι σίγουρο πως θα είναι ή για το τι θα τους φέρει η διαδρομή. Όμως ξέρουν πως είναι μαζί και την ίδια στιγμή αυτόνομοι κι ανεξάρτητοι. Το επιλέγουν. Επιλέγουν να είναι στήριγμα ο ένας για τον άλλο. Επιλέγουν να δεχτούν τη διαφορετικότητά τους, να αλληλεπιδράσουν και να πορευτούν παρέα. Ξέρουν πως στη διαδρομή τους, μπορεί και να χωριστούν. Όχι απαραίτητα γιατί θα το θέλουν, αλλά γιατί μπορεί απλά να προκύψει από «άλλους» παράγοντες. Γνωρίζουν όμως, πως μέχρι τότε θα έχουν ζήσει στο έπακρο τις στιγμές τους.
Νεότητα, ωριμότητα, εμπειρία, χαρά, δύναμη, συντροφικότητα, σεβασμός, αποδοχή, υπερηφάνεια, ενσυναίσθηση και στήριξη, είναι στοιχεία που χαρακτηρίζουν την συνύπαρξή τους.
Άραγε, είναι κάτι που το ήξεραν από την αρχή της συνάντησής τους ή που δημιούργησαν στην πορεία?
Άραγε, συμβαίνει σε όλες τις σχέσεις αυτό?
Τι κι αν είναι μεταξύ ενός ανθρώπου κι ενός αλόγου.
Οι ψυχές ξέρουν πως η σύνδεση μπορεί να συμβεί με οτιδήποτε, γιατί απλά είμαστε ένα!
Κι όταν αυτό είναι σε ευθυγράμμιση με τη λογική μας, κάθε σχέση μπορεί να ανθίσει και να πορευτεί με πλήρη αποδοχή!
Το ζητούμενο για κάθε σχέση στη ζωή μας!